Nie bój się wizyty u dentysty: O myciu zębów
Wiesz dlaczego zęby należy myć dwa razy dziennie w odstępach około dwunastogodzinnych? Nie tylko dlatego, żeby usunąć resztki jedzenia, lub zabić bakterie. Głównym powodem jest to, że za powstawanie dobrych warunków do rozwoju próchnicy, odpowiedzialna jest płytka nazębna. Tworzy się ona w sposób ciągły, i to właśnie dzięki szczotkowaniu zębów możemy ją usunąć. Jednak - po 12 godzinach płytka staje się tak twarda, że nie jest możliwe usuniecie jej za pomocą mycia zębów. Tak, więc - to nieprawda, że ominięcie od czasu do czasu rytuału dbania o higienę jamy ustnej nie spowoduje żadnej szkody!
Profilaktyka nie zawsze wystarczy
Nikt nie lubi chodzić do dentysty. Niestety, dla wielu ludzi jest to nieodłączna część ich życia - nie każdy z nas ma tak samo "dobre" zęby. Dbanie o zęby często nie wystarcza, potrafią się one psuć często "bez powodu". No bo jak inaczej ująć to, że dbamy o nie, unikamy cukru (zwłaszcza słodyczy) i mimo to ta próchnica i tak się rozwija? Niestety - winne są najprawdopodobniej geny. Trzeba też pamiętać o tym, że wiele leków psuje zęby, na to też trzeba zwrócić uwagę. Powodem mogą tez być niedobory wapnia, zwłaszcza jeżeli miały one miejsce w dzieciństwie. Czynników jest naprawdę wiele, często nie jest to nasza wina.
Ważny jest wapń
To właśnie cukry są odpowiedzialne za powstawanie próchnicy na zębach. Szkliwo jest bardzo odporne i twarde, jednak niszczą je kwasy. Mimo regularnego mycia zębów i dbania o higienę, przy złem diecie próchnica się pojawi, zwłaszcza u dzieci. To bardzo ważne, żeby dostarczać organizmowi odpowiednich dawek minerałów, w tym kluczowego dla stanu zębów wapnia. Jest to pierwiastek niezbędny także dorosłym, który wypłukujemy na przykład kawą.
Warto zadbać o zrównoważoną dietę, która zapewni wszystkie niezbędne składniki odżywcze. I nie, nie zastąpimy tego cudownymi tabletkami z aptekami - nasz ogranizm duzo lepiej wchłania pierwiastki z pożywienia.
Na stanie naszych zębów odbija się to co jemy, a najbardziej to, czym byliśmy karmieni w dzieciństwie, kiedy rosły nam zęby.